دنیای من....

کاش روياهايمان روزی حقيقت می شدند تنگنای سينه ها دشت محبت می شدند خوبی و مهرو صفا قانون انسان بودن است کاش قانونهايمان يکدم رعايت می شدند اشکهای همدلی از روی مکر است وفريب کاش روزی چشمهامان با صداقت می شدند گاهی از غم ميشود ويران دلم ای کاشکی بين دلها٬غصه ها مردانه قسمت می شدند

شونه هات پناه گریه، تو هجوم غصه و غم جاریِ دست تو بوده، روی هرچی زخمه مرهم مثل شونه هات شکسته، دلم از این همه غربت بی تو موندن بی تو بودن واسه من نمیشه عادت

به يادت داغ بر دل می نشانم ز ديده خون به دامن می فشانم چو نی گر نالم از سوزجدايی نيستان را به آتش می کشانم

سلام با «حیاط خانه» منتظر حضورتم[گل]

صل عشق تو این دیده خونبار من است گفته بودی که دلت عاشق و بیمار من است گفته بودی که شب وروز تویی در نظرم به گوفتاری تو قلب گرفتار من است گفته بودی که تویی گوهر یک دانه من تویی شایسته و آن کس که سزاوار من است گفتمش از دل دیوانیه خود باز بگو ای که دیوانه تو این دل غمخوار من است

رفتی و تاروپود عشق را گسستی رفتی و از رفتنت داغها مانده به این دل رفتی و از رفتنت گُلها شدند گِل رفتی و من ماندم و تاروپود از هم گسسته تاروپود عشق،عشق گذشته رفتی و من ماندم و خاطرات تلخ و شیرین رفتی و من ماندم ویاد ان روزهای دیرین

سلام از کمنتهای که برام گذاشتی ممنونم و در ضمن چرا اینقدر دیر مطلب مینویسی اون گلت!!! خیلی خود خواه؟ مگه نه ؟[ابرو] ولی در هر صورت بهت سر میزنم[گل]

[گریه][گریه][سوال][سوال] اینم واسه گلت [دست][دست][دست]!!! [اوه]

به پاس حضور پر مهرت[گل]

به روزم[گل]